केही कबिताहरु

विफलताको मेरो साथी न्याउली

फुल्यो फुल हावा आई उडाई लग्यो हुरीले,
यो मनचाहि छिया छिया, बचन रुपी छुरीले ।
बिश्वास गरि आँट गरेँ चढाउनलाई ताँदो,
तित्रा जस्ती तिमी सामु, अन्जान म त आँदो ।

जत्रो रुख छ उत्रै छायाँ, पीपल र पाती,
मेरो माया मुठी हुदा तिम्रो माया पाथी ।
दोबाटो र चौबाटोमा, तानातान हुँदा तिमी,
परेलाले थाहा पाई, भाथ्यो झिमीझिमी ।

पहाड पनि टार बन्छ, ढल्यो भने ढिस्को,
मेरो माया दुई भयो, तिम्रो हुदा बिसको ।
अमृतको प्याला भर्छौं, बाँड्छौं हाँसी हाँसी,
मलाई दिने पालो आउदा, भन्यौ काशी काशी ।

जमिन मुनी लुकि फल्ने, तरुल र आलु,
अग्लो बोट हुन दिन्न, भन्छौ क्यारी ढाँलु ।
गिट्ठा सोच छाक होईन, औषधीको रुप छ,
चट्ट चट्ट काट बरु, घोच्यौ भने दुख्छ ।

नजिक आई न्याउली, न्याउल न्याउल रोयो,
सानत्वनाको आशा गरि, मनको बह फोयो ।
क्यारी बुझँु भाषा मैले, क्यारी भनँु नरो,
मेरो जस्तै उसको पनि, चुँडिएछ जरो ।

शिकारी नै निष्ठुरी हो, आत्मा भित्र गोली,
क्यारी देखोस् आत्मा भित्र, बगेको त्यो खोली ।
मेरो माया लुटे जस्तै, न्याउलीको जीवन,
चुँडिएको गाँस्दा खेरी, कस्तो होला रीवन ।

मेरो चुलो खनेर न,ै उसले गल्ली पुर्छ,
प्वाँख समेत काटिएको, चरो क्यारी उड्छ ।
जस्को छैन मनमुटु, के छ के छ भित्र,
निधारका दुई आँखा, नाम मात्रका चित्र ।




तिम्रै सम्झनाले

मेरो प्रत्येक रातको निन्द्रा, तिम्रो यादमा भागिदिन्छ,
मनलाई रोक्न बार हाल्छु ,तैनि उफ्रि नाघिदिन्छ ।
गाँस टिपी मुखमा लग्यो, तिम्रो मुखले आँ पो गर्छ,
प्रत्येक पलमा तिम्रो फोटो, आँखाबाट खाँशु झर्छ ।

भोक प्यास निन्द्रा सवै, तिम्रै यादमा टरिदिन्छ,
तिमीलाई सोच्छु कहाँ पो छौं, मनमा पीर भरिदिन्छ ।
पढ्न खोल्छु कापी किताव, तिमी ठानी बात मार्छु,
घरमा सोच्छन् के भो बाबु, केहि नी छैन भनि टार्छु ।

आँखा भरि आँशु बोकी, रात दिन लखर लखर,
चारै तिर अन्धकार भो, कति खाँए ठक्कर ।
तिमीसँग बिताएका, प्रत्येक पलले झस्कार्इ दिन्छ,
बिर्सनलाई मरेतुल्य, मन मुटुलाई चस्कार्इ दिन्छ ।

तिम्रो साथ एकछिन छुट्दा, मन मुटुमा गाँठो पर्छ,
तिमीलाई मात्र सोच्न पुग्छु, अरु यो कुरा काँठो सर्छ ।
यो मुटुमा तिम्रो तस्वीर, नभाग्नेरी बसिसक्यो,
सक्छौं भने तान्देउ मलाई, नत्र ज्यान खसिसक्यो ।

आओस् जाओस् परीक्षा नि, जाँच दिन मनै छैन,
तिम्रो बाहेक अर्को तस्वीर, यो दिमागमा छदै छैन ।
भेटघाटमा बोल्न गाह्रो, पेन पेपरको साथ लिएँ,
मार बचाँउ तिम्रो जिम्मा, सबै कुरा माथ लिएँ ।


 माया

डाँडाकाडा हरिया छन्, निलो आकाश कञ्चन,
जिन्दगीमा माया लगाई हाँसी जिउनु भन्छन् ।
खेतका गह्रा धान सरी, झुलाउनलाई माया,
जिन्दगीलाई हिमालसरी,े चुलाउनलाई माया ।

शिशिरको कुहिरोले, बरिखामा डाँडा ढाक्छ,
पे्रम पनि एउटा फल हो, मलजल पाए पाक्छ ।
फूलबारीको फूल सरी, फूलाउनलाई माया,
बिष पनि अमृत बन्छ, घुलाउनलाई माया ।

माया भित्रै चिसो तातो, घाम जुन पनि,
माया मानै यो संसार, अडेको त छनि ।
बाल बच्चा रोईदिन्छन, भुलाउनलाई माया,
प्रकृतिको छटासगैं, डुलाउनलाई माया ।

मनभरि माया लिई चुच्चो लिई आहरामा,
आकाशआकाश उड्छ, चरी माया लिई सहारामा ।
बन्द हड्ताल चक्काजाम, खुलाउनलाई माया,
तिम्रो मेरो बराबर भो, सुलाउनलाई माया ।