गोठाले दिनको संझनामा

गाईबाख्राको पछिपछि, ढाडखोलाको पानी पिउदै,
ऐसेलु र कटुस खान्थ्यौ. च्यातिएको भोटो सिउदै ।
पल्लो घरकी गंगा बैनि, गोठालाकी असल साथी,
छिइन् अचेल कुन संसारमा, आज सपनीमा आथी ।

              माथिल्ला घरको कृष्णे पनि, अरव तिर पसेपछि,
              तल्लो घर नि शुन्य भयो, हजुर आमा खसेपछि ।
              भोर्ले खोलो उर्लि आउदा, सुसाईसगै पौडि खेल्थ्यौं,
              काउले पानी चौरमा, कोल हाली उखु पेल्थ्यौं ।

खुर्सानी र नुन पिधी, अमिलो र आरु सगैं,
खित्का छोडि हास्दै हास्दै, गट्टा खेल्थे पारु सगैं ।
ठुल्ढुङ्गेको बरको रुख, कोल हालेको बनमा,
चिन्ता पिर केहि थिएन, हाँसो खुशी मनमा ।

              काफल टिप्दा हागो सग,ै ढुङ्गामाथी पछारिदा,
              पिडा भन्दा लाज भाथ्यो, बाटुलीले मसार्दिदा ।
              जंगल भरि गाईबाख्रा, जिउभरि जुगाको बास,
              मोटे काले लुकामारी, हामी खेल्थ्यौ तास ।

कहिले काही त गाईबाख्राले, खेतिबाली सिद्दाउदा,
चिलि कन उठाउथ्यो, कमिलाले निदाउदा ।
गाईबाख्रा हेर्दा होस् कि, दाउरा घाँस खोज्न जादाँ,
बेग्लै स्वादमा रमाउथ्यौ, मकै भट्ट खाजा खादाँ ।

              अतितलाई सम्झी आज, मनको घाउ चराईरह्यो,
              साथी संगी त्यो दुनियाँ, मेरो लागी पराई भयो ।
              बुढा बाबा बुढी आमा,  आँगन भाछ परदेश,
              जति दुःख पीडा  होस्, जन्मभूमी धेरै बेश ।